,,,

Уйльям Шекспир
Сонет 102-оос

Ариун сэтгэлийн хайрандаа асаж явах үедээ

Алтан гургалдайн хоолойгоор шөнийн намууныг үргээж

Хавар, зуны сайхныг лимбийн эгшгээр сэлбэн

Хайртай хонгор чамдаа мэндээ хүргэдэг байсан сан. 

Эх сурвалж: Макс Вебер., Улс төр бол хувь зохиол бөгөөд ажил мэргэшил мөн. УБ 2010., орч. Ө.Дашлхүндэв (С.Я.Маршакийн орос орчуулгыг монголчлов.)

...

Хэлэхсэн гэсэн үг бүр хоолой дээр ирж тээглээд

гашуун нулимс болохын амтыг

Хэнд ч хэрэггүй байхын, бас, хэн ч биш байхын

гайхамшиг болоод гунигийг

Ганцаардаж архи гудрахаас өөр ханьгүй болохын харанхуйг

Гиюүрч үхдэл мэт амьдрахын, амьсгалахын, алхахын хүндийг... би мэднэ

Энх-Ануу

Эх сурвалж: http://zaya13.blogspot.com/2011/10/blog-post_28.html