In english

I don't worry about my own humble body
But I do worry that my great state may weaken
I don't worry about my own constitution
But I do worry that my great country may be distressed

Should my humble body be exhausted,
Still my great state shall not weaken
Should my own constitution suffer,
Still my great country shall not be distressed
Chinggis' advice

He draws the enemy on with a sharp knife.
He draws the mind on with a jade writing-brush.
He stored his knife and left history in peace.
He took his brush back home.
by G.Mend-Ooyo

I've known the flying of birds and desires,
I've seen the way of stars and people.
I've taken the guardian spirit's place in the fire of the hut:
I've reached the center, I've found the distillation
by G.Mend-Ooyo

The language in which I was raised is a culture I won't forget
The land where I live until I die is a land I shall never leave.
by D.Natsagdorj

Although you smile and someone else cries today
Tomorrow, you could suffer and someone else could sing.
Since everyone goes from diapers to a coffin,
What people need is to love each other, nothing else.
by O.Dashbalbar

I am
The continuation of time-
A plant nurtured by my mother's milk
by B.Lkhagvasuren

A thousand joys in this world of joys, joys, joys
But the rarest of joys is the one joy of peace.
by D.Natsagdorj

According to a simple formula
we're said to be ordinary men.
In books of history
we're called
the common people.
When a war breaks out
We're the first to be sent
and when the enemy kills us
We share one monument.
by Ch.Chimid


Source: Mongolian Calligraphy & Poetry., 2007

Translated from the Mongolian into English by Simon Wickham-Smith
Edited by Mend-Ooyo Gombojav, Munkhnaran Ooyo, Uranchimeg Tsultem

Бурхан Халдун

… Тэмүжин өөрөө Бурхан халдун дээр бууж, өвчүүгээ дэлдэж залбиран өгүүлрүүн:

“Солонго мэт сонсох
Соргог Хуагчины
Сонорын хүчээр
Үен мэт үзэх
Үнэнч Хуагчины
Үзсэний ачаар
Аюулт дайснаас
Амжин дутааж
Бүтэн биеэ
Бүгэн нуугдаж
Бүдэг замыг
Мөрдөн дагаж
Бугын мөрийг
Мөшгөн хөөж
Бургасан гэрт
Буруулан нуугдаж
Бурхан халдунд
Амь хоргодов.
Харийн дайсан
Халдан довтлоход
Харцагаас дутаасан
Болжмор мэт
Хандгай бугын
Мөрийг дагаж
Хад хавчлын
Сүвийг эрж
Халдун ууланд
Дутааж ирээд
Хальс холтсоор гэр барьж
Халуун амиа
Хамгаалав, би.
Бөглүү ойт
Бурхан уул
Бөөсөн чинээ амий минь
Бөөцийлөн аварч
Бөөрийн чинээ биеий минь
Бүтэн мэнд үлдээв.
Өшөөт дайснаас
Өршөөн аварч
Өнчин бидний
Өмөг болсон
Өндөр дээд
Бурхан халдун чамайг
Өглөө бүр мялааж байя!
Өдөр бүр тахиж байя!
Үрийн үрд
Үүрд тахиж
Үе тутам
Үргэлж шүтэе!”
гэж бүсээ хүзүүнд эрих мэт өлгөж, малгайгаа гарт сэгэлдэрч, гараар өвчүүгээ дарж, наран өөд хандаж, Бурхан халдунд есөнтээ сөгдөж, өчил өчин, сацал сацав.

Эх сурвалж: Монголын нууц товчоо (Ц.Дамдинсүрэнгийн буулгаснаар)